یاد روزایی می افتیم که خیلی چیزا از دست رفت

دیروز میومد خیلی چیزا عوض میشدن

خیلی اشکال و خیلی نشونه ها برعکس می شدن

اما حیف دستمون از دو چیز کوتاه میشه تو دنیا

امروز از دیروز فردا از امروز و کل دنیا

بعضی از ما آدما گذشتمون عین نهنگه

دنبالمونه و فردامون با دیروز توی جنگه

یه جوری مثل بند کفش گره کور میخورن که باید

دل کند از بند و کفش و از پاشنه از تو پا جدا کرد

اما حسرت بمونه ریشه میشه تو خاک قلبت

میمونه میشه یه زخم کهنه و توپاک دردت

میشه سد راه این چند ساعت باقی فردا