برایت من دعا کردم.......

شبی از پشت یک تنهایی غمناک و بارانی

تورا با لهجه ی گل های نیلوفر صدا کردم

تمام شب برای با طراوت ماندن

باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم

پس ازیک جستجوی نقره ای

درکوچه های آبی احساس

تورااز بین گل هایی که درتنهایی ام

روییدباحسرت جداکردم

وتو در پاسخ آبی ترین موج تمنای دلم گفتی:

دلم حیران و سرگردان چشمانی است رویایی

ومن تنها برای دیدن زیبایی آن چشم

تورا در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم

همین بودآخرین حرفت ومن بعدازعبورتلخ وغمگینت

حریم چشمهایی رابه روی اشکی ازجنس غروب

ساکت و نارنجی خورشید وا کردم

نمیدانم چرارفتی،نمیدانم چرا،شاید خطا کردم

وتو بی آنکه فکرغربت چشمان من باشی

 نمیدانم کجا،تا کی،برای چه؟

ولی رفتی وبعدازرفتنت باران چه معصومانه میبارید

و بعد از رفتنت یک قلب دریایی ترک برداشت

وبعد ازرفتنت رسم نوازش درغمی خاکستری گم شد

و گنجشکی که هر روز از کنار پنجره

با مهربانی دانه بر میداشت

تمام بالهایش غرق در اندوه غربت شد

وبعد ازرفتن توآسمان چشم هایش خیس باران بود

وبعد ازرفتنت انگار کسی حس کرد

که من بی توتمام هستی ام از بین خواهدرفت

کسی حس کردکه من بی توهزاران بارخواهم مرد

و بعد از رفتنت دریا چه بغضی کرد...

کسی فهمید تو نام مرا از یاد خواهی برد

ومن با آن که می دانم تو هرگز

یاد من را با عبور خود نخواهی برد

هنوز آشفته ی چشمان زیبای توام برگرد

ببین که سرنوشت انتظار من چه خواهد شد

ومن بعد ازاین همه طوفان ووهم وپرسش وتردید

کسی از پشت قاب پنجره آرام وزیبا گفت:

تو هم درپاسخ این همه بی وفائیهابگو

در راه عشق و انتخاب آن خطا کردم

ومن درحالتی مابین اشک وحسرت وتردید

کنار انتظاری که بدون پاسخ

ومن در اوج پائیزی ترین ویرانی یک دل

میان غصه ای ازجنس بغض کوچک یک ابر

نمی دانم چرا؟ شاید به رسم عادت پروانگیمان باز

برای شادی وخوشبختی باغ قشنگ آرزوهایت

"دعاکردم"